Ասանա

Մարմնի լեզուն

«Ասանա» սանսկրիտից թարգմանած նշանակում է ֆիզիկական կեցվածք կամ դիրք: Ասանան նշանակում է որոշակի դիրք, որը կարելի է պահել երկար ժամանակ հանգիստ և հարմարավետ կերպով: Մ․թ․ա․ 2 -րդ դարում Պատանջալին «Յոգա սուտրաներում» (աֆորիզմներ) գրել է յոգայի պրակտիկայի սկզբունքները: Նա միայն մեդիտացիայի կեցվածքն է անվանել «Ասանա» և ֆիզիկական դիրքերը նա անվանեց «Յոգա Վյայամ»: Այնուամենայնիվ, ընդհանուր օգտագործման մեջ յոգայի դինամիկ վարժությունները նույնպես հայտնի դարձան որպես Ասանաներ։

Շատ ասանաներ ծագել են կենդանիների բնական շարժումներից ու դիրքերից և կրում են կենդանիների անուններ, ինչպիսիք են ՝ «կատու», «եղջերու», «վագր», «նապաստակ» և այլն։ Ասանաներն ունեն լայնածավալ ազդեցություն մարմնի և մտքի վրա: Կենդանիները բնազդաբար օգտագործում էին այդ շարժումներն ու դիրքերը ՝ իրենց բնական օգուտների պատճառով: Այս օգուտները ձեռք են բերվում Ասանաների պրակտիկայով: Օրինակ ՝ Մարջարի ասանանա (Կատվի դիրքը) ՝ մարմինը և ողնաշարը ձգելու համար, Բհուջանգասանա (Կոբրայի դիրքը) ՝ ագրեսիայի և հույզերի ազատման համար, և Շաշանկասանա (Նապաստակ)՝ հանգստանալու համար: Գլխի կանգը (Շիրշասանա) և Լոտուսի դիրքը (Պադմասանա) համարվում են գերագույն կամ «թագավորական» ասանաներ:

Ասանաներն օգտակար են մկանների, հոդերի, սրտանոթային համակարգի, նյարդային համակարգի և ավշային համակարգի, ինչպես նաև մտքի, հոգեկանի և Չակրաների (էներգետիկ կենտրոնների) համար: Դրանք հոգեսոմատիկ վարժություններ են, որոնք ամրապնդում և հավասարակշռում են ամբողջ նյարդային համակարգը և ներդաշնակեցնում ու կայունացնում մտքի աշխատանքը: Այս վարժությունների հետևանքներն են `բավարարվածության զգացում, մտքի հստակություն, հանգստություն և ներքին ազատության ու խաղաղության զգացում:

«Օմ Շանտի յոգա» ստուդիայում դասերը այնպես են կազմված, որ մարմինը աստիճանաբար և սիստեմատիկ պատրաստվի՝ պարզ նախապատրաստական վարժություններից տանելով դեպի ավելի առաջադեմ և դժվարին Ասանաներ: Յոգայի յուրաքանչյուր դասի սկզբում և վերջում, ինչպես նաև վարժությունների միջև ներառված են հանգստի ժամանակ: Հանգստանալու ունակություն զարգացնելով ՝ սեփական մարմնի նկատմամբ զգացողությունը խորանում է:

Շնչառությունը կարևոր դեր է խաղում Ասանաների կատարման ժամանակ: Շնչառության և շարժման համակարգմամբ յոգա-ասանան դառնում է ներդաշնակ, շնչառությունը խորանում է ինքնուրույն, և խթանում է մարմնի շրջանառությունն ու նյութափոխանակությունը: Շնչառության օգտագործումը մեծապես նպաստում է մկանների թուլացմանը՝ կենտրոնանալով մարմնի լարված հատվածների վրա և գիտակցաբար թուլացնելով այդ հատվածները յուրաքանչյուր արտաշնչման ժամանակ:

Քանի որ մարդկանց մեծամասնությունը սովոր է շնչել բավականին մակերեսորեն, թոքերը անբավարար կերպով լցնելով թթվածնով, ամբողջական յոգիկ շնչառությունը կիրառվում է «Օմ Շանտի յոգա» ստուդիայում: Շնչառությունը հիմնարար նշանակություն ունի մարմնի օպտիմալ նյութափոխանակության գործառույթի համար: Պարբերական կատարելով խորը ամբողջական Յոգիկ շնչառությունը ՝ այդպիսի շնչառությունը ինքնին դառնում է սովորական և բնական: Դանդաղ և խորը շնչառությունը բարելավում է նյարդային համարկարգը, շնչառական համակարգը և հարստացնում է մարմինը թթվածնով։ Այն նաև զարգացնում է հանգիստ, հստակ միտք:

Ասանաների և մարմնամարզության միջև տարբերությունը

Ի տարբերություն մարմնամարզական վարժությունների, Ասանաները դանդաղ են կատարվում, որպեսզի հնարավորություն տան մտավոր կենտրոնացմանը և շարժման գիտակցված ընկալմանը: Կատարված դիրքերի քանակը կարևոր չէ, կարևոր է կատարման որակը: Դիրքերից առաջ, հետո և ընթացքում պետք է ներառվի գիտակցված ֆիզիկական և մտավոր թուլացման շրջան: